De reden dat ik van seizoensdepressies houd?
Ze leveren goede stukjes op. Deze week verplaatsen we lucht en bladeren met Marijke Cornelis, steken we de haard aan met Gerhard Bakker en zorgen we voor trauma’s bij Bene Van Eeghem.
Ik kan niet wachten op de lente, maar eerst: “Ik wil ijstaart! Ik wil ijsta-ha-haaart!”
Wij wonen niet meer in de stad. Een burn-out hielp ons om een lang vastzittende knoop door te hakken. We verhuisden naar een groene plek.
De eerste nachten in ons nieuwe bed waren de bomen volgroen en de nazomerhemel gevuld met blinkende sterren. We werden wakker van de stilte.
Toen begonnen de bladeren te vallen. Buren kwamen met bladblazers post vatten in voortuinen en bliezen met brullende superslurven hun opritten kaal.
Mijn psychiater behandelt me ook dit jaar voor recidiverende seizoensdepressie.
Vallend blad op Zon, Zee en Murphy
Ik zal eens kijken of ik ook niet zo’n binnenfietsinstallatie kan krijgen. Er lijkt me weinig fijner dan fietsen met Matthieu van der Poel, zelfs al is dat slechts virtueel.
Uit: Vuur in de schrijfkamer van Gerbrand Bakker
Na dat statement heeft vaderlief het helemaal gehad. De stoïcijnse kalmte en pedagogische principes maken plaats voor een hoop onverbloemde verwijten richting de vierjarige. Vader roept dat de kleine moet stoppen met roepen en voegt er ongegeneerd aan toe:
“Het is altijd hetzelfde met jou! We doen iets leuks en dan word jij boos en dan is het voor niemand nog leuk.“
Uit: Wafel met papa van Bene Van Eeghem
ps meer van Marijke Cornelis? Ze is ruim vertegenwoordigd in het schitterende boekwerk Kant en Wal #1, waarvan u misschien tevergeefs hoopte het onder de kerstboom te vinden. Dan bestelt u het toch gewoon zelf?
Aanlegplaats 