Schrijvers zijn volhouders. In vriendschappen, in het onderhouden van een blog, in liegen alsof het gedrukt staat.
En soms zijn er barsten. Twijfels. Een ommezwaai. Niet bij Herman Loos, die met een vriend voor het leven op trot is. Jan-Paul van Spaendonck twijfelt nog, er valt meer luit te spelen en gerichter te lezen zonder. Maar Dennis Pauwels is zeker. De waarheid is efficienter dan de leugen.
Drie teksten waarin de schrijver in zijn ziel laat kijken, door het gat in die verweerde muur van de taal.
23,1 km – Steenekruyspad. We stappen langs de voorziening waar hij tien jaar van zijn leven doorbracht. Ik krijg een gedetailleerd verslag van de sociale kaart. Welke groepen waar zitten, waar hij zelf heeft gezeten, de regimes waaronder hij leefde. Daar zitten de geïnterneerden, zegt hij. Dat ken je toch, geïnterneerd? Ik zeg dat ik het ken. We nemen de bocht en hij glijdt bijna onderuit. We lachen. En daar achter dat hek, zegt hij, zitten de geïnterneerden met een beperking en daarnaast zitten de normale mensen met een beperking. Ik overschrijf een hersencel of vijf en noteer in mijn brein: normale mensen met een beperking.
uit: Op trot op Here Comes Herman
Ik begon in gedachten orde op zaken te stellen. Wat moest er uit mijn leven geschrapt worden, wat kon er nagelaten worden, waar viel winst te behalen qua gemoedsrust, hoe kon ik de innig-geliefde valkuilen de rug toekeren en voortaan vermijden.
Het denkbeeld, aarzelend van alle kanten bekeken, dat ik na dit jaar (het vijftiende!) met bloggen kon stoppen beviel me. Dat gaf rust. Niet meer die heethoofdige drink-schrijfsessies, geen dwang en deadline. Desnoods zette ik het blog periodiek voort onder de noemer Voorheen Rookzanger: de toegift. Ja, dat denkbeeld begon me steeds meer te bevallen.
uit Spring has Sprung op Voorheen Rookzanger
Waar vroeger de leugen mijn schild was, is de waarheid dat nu. Door net dat tikkeltje té eerlijk te zijn, hou je mensen op een afstand. Bovendien geeft het een aura van controle. Door te bepalen wat en hoeveel je deelt, hou je criticasters op een afstand. Je hebt jezelf al onderuit gehaald of je zwakheden getoond nog voor de ander het kan doen. Wat gaan ze je dan nog kunnen maken? De waarheid, of de schijn van waarheid, vind ik gevaarlijker dan de leugen.
uit Leugens op Brieven aan mijn zoon
Aanlegplaats 