Enshittification (vangst #192)

Veel meer nog dan de aankomst telt de reis,
verlangend naar een doel dat je niet kent,
want meestal blijkt, als je er eenmaal bent,
de eindbestemming niet het paradijs.

De recherche in kwatrijnen (45) van Ruud Verwaal

Het is Jan-Willem Lubbers die me op het woord ‘enshittification’ wijst. Platformverval in het Nederlands, of verteringisering of vershitting – wie een betere vertaling verzint, graag! Het proces is altijd hetzelfde: Surpluses are first directed to users; then, once they’re locked in, surpluses go to suppliers; then once they’re locked in, the surplus is handed to shareholders and the platform becomes a useless pile of shit (Corow Doctorov). En zo blijft er van het sympathieke Google, Apple, Twitter, Amazon – en wie weet straks ook Aanlegplaats – niets over.

En wat is het leven anders dan een platform? Het paradijs al zeker niet, zoals Ruud Verwael uit Proust hertaald. Jan-Willem Lubbers, Rene Van Densen en Vincent Merckx zijn het roerend met hem eens.

Eenmaal thuis val ik dan in slaap boven mijn lectuur en dat vind ik uitermate frustrerend. Kan ik gaan doen waar ik voldoening uit put, ben ik te moe, moet de batterij opgeladen worden. 

Uit: 238 van Jan-Willem Lubbers

De schrijver had genoteerd dat elke 40 jaar zo zijn onruststoker kent, zijn brandstichter, “we spelen oorlogje, want we hebben genoeg van vrede”, besloot hij. 

Uit: Wol van Vincent Merckx

Met een zak vol koffiekoeken loop ik langs de arme, magere hongerige rij die bij de Voedselbank staat. Ik wijs naar de zak en gebaar dat het lekker gaat smaken. Je moet de mensen iets te dromen geven in het leven, beaamt ook het barmeisje dat vandaag haar decolleté nog wat meer gedecoreerd heeft.

Uit: Verveling van Rene van Densen

Plaats een reactie