Katrin Van de Velde, vrouw in een huis met een tuin, houdt voor ons een dagboek bij. Mijn man vroeg wat er scheelde. ‘Ik ben zo duidelijk’, zei ik. ‘Huh?’ ‘Ik ben zo duidelijk.’ ‘… O, duizelig.’ Zo begint het ongeveer, over slapeloosheid. Het gaat haar om de nuance en het bijna Proustiaanse detail, en zie, dat lezen we graag.
Dagvinder
Aanlegplaats 