April is een irritante maand. We willen naar buiten maar het weer is labiel. We willen rust maar de anderen beginnen zich – als ontluikende tulpenknopjes – overal mee te bemoeien. Je doet moeite maar het is nooit goed genoeg. Buren, winkelpersoneel, hedendaagse denkers; allemaal weten ze het beter. Gelukkig zitten onze bloggers er bovenop.
Lennart Vanstaen is op paasvakantie in regenachtig Aywaille waar de eenheid TPK (tijd per klant) aanzienlijk hoger ligt dan in Deurne-centrum. Marthe van Bronkhorst las Morele Ambitie van Rutger Bregman en probeert zijn oproep een week in praktijk te brengen. Iemand die zo veel mensen in irritatie verenigt, moet wel iets heel wezenlijks aankaarten. Haar verslag is briljant. Eliane De Bleser tenslotte, is een reuzenbarst op het spoor en kan niet anders dan naastgelegen huizen binnenstappen om te zien of hij daar verderloopt. De irritatie, dat zijn wijzelf.
Ze stelt me allerlei verwachte vragen terwijl ze mijn vlees snijdt en kaas afweegt. Ik vertel haar dat we in Antwerpen wonen, in Deurne en zij heeft daar toch wel een achterneef wonen zeker! Hij heeft nog vis geleverd aan het koningshuis. Ik betuig mijn bewondering hiervoor met een gepaste gezichtsuitdrukking. Ze wil weten of we hier nog lang blijven. ‘Ja, tot en met dinsdag’ zeg ik. En ik vul meteen aan dat er morgen mooi weer is voorspeld, want ze tuurt somber naar buiten en gunt ons een meewarige blik.
Uit: Aywaille op Een aanhankelijkheid van vergankelijkheid
21:00 Goede vriend W en ik staan op een Boeken (verspilling van papier)-gala (verspilling van tijd) met allemaal schrijvers en dichters (verspilling van talent) en praten met dichter J. Hij zat in de audio-techindustrie, met ‘een team vol van PhDs en knappe koppen’. Hij ontwierp mini-speakertjes in apparaten die geluidjes afspelen: ‘De wasmachine-piep, de magnetron-ping.’ (Bij Bregman zou nu de bullshitbaan-zoomer klinken.) Maar er kan steeds meer met die geluidstech. De technologie waarmee ze bijvoorbeeld windmolens stiller maakten, werd ook toegepast in wapens – waarvan de hoofdklant het leger is van een land waar je vast laatst over hebt gehoord.
Uit: Mijn week met morele ambitie: wat ik leerde ondanks Rutger Bregman op Hard//hoofd
‘Wat is er hiernaast? Uw garage? Hoe geraak ik daar?’ Maar ik was al in de keuken en vond de deur naar de berging, daar de deur naar de garage. Ik vond en volgde het barst-spoor. Twintig centimeter van het plafond, richting de straat, achter een van de stapelrekken en ze kwam net voor de poort weer tevoorschijn. Ze liep tot in de hoek, terug naar boven, over het plafond naar de volgende muur.
‘Doet u uw poort even open?’
Uit: Eindeloos op Andere woorden
Aanlegplaats 