De beschouwende pen van Vincent Merckx leent er zich uitstekend voor om de onzekere tijden die ons te wachten staan te beschrijven. Zal de wereld van morgen er even florissant uitzien als die van gisteren? Zelfs een vooruitgangsoptimist als ik begint er bij momenten aan te twijfelen.
Een van de oogstrelendste blogs die ik ken is die van Bart Moeyaert. Wat hij ook voortreffelijk doet is enthousiasmeren. In enkele kernachtige zinnen kan hij me telkens opnieuw overtuigen een volgend boek te kopen en bovenop de stapel met ongelezen titels te leggen. Thuis noemen we de metershoge stapel de Bart Moeyaertberg. Wat hij over de Deense schrijfster Helle Helle zegt doet mij in ieder geval zin krijgen om haar volledige oeuvre aan te schaffen als fundament voor een nieuwe Bart Moeyaertberg.
Wie de kunst van het op een beschouwende manier zijn lezers enthousiast te maken eveneens uitstekend beheerst is Pascal Cornet. Ik lees hem sowieso graag en al helemaal als hij het over half vergeten schrijvers heeft en hierbij een link met zijn eigen leven weet te leggen. Zijn stuk over het moederboek van Luk Gruwez vond ik wonderbaarlijk mooi. Zie ik daar ook een Pascal Cornetberg aan de horizon oprijzen?
‘Dat allemaal moeten we doorstaan in de hoop dat het toch weer beter wordt, uit alle macht hou ik mezelf dat andere verhaal voor dat we onszelf zo vaak vertellen, dat de boog van de geschiedenis naar het goede buigt, het zal allemaal wel waar zijn, toch haal je je vingers maar beter weg wanneer hij aan het trillen gaat.’
Uit: Leopold de tweede van Vincent Merckx
‘Op haar schrijversportretten ziet Helle Helle eruit als royalty. Op literair vlak verdient ze ook een kroon. Ze is een van de weinige auteurs van wie ik sinds 2005 het hele oeuvre in mijn boekenkast wil.’
Uit: Hafni zegt van Bart Moeyaert
‘Dit schrijven over ouders doet mij natuurlijk reflecteren over mijn schrijven over mijn ouders. Kan het? Jazeker. Als het met respect en mededogen gebeurt. Als het mooi is. Het kan kritisch zijn – en het móet om waarachtig te zijn kritisch zijn – maar de esthetica moet de kritiek verzachten. Over de doden niets dan goeds? Over de doden niet dan moois.’
Uit: Moederportret van Pascal Cornet
Aanlegplaats 