De redactie geeft het toe, werken aan de lancering van Aanlegplaats heeft onze balans tussen schermtijd en boeken geen deugd gedaan. We missen het, de geur van papier, het geluid van een omslaand blad, het kraken van onze hersenen terwijl we ons verliezen in een wereld die schijnbaar zo moeiteloos voor ons wordt geschapen.
Gelukkig kennen onze bootskapiteinen dat ook. Pascal Cornet verdwaalt in het tijdsbesef van W.G. Sebald, De Rode Valies treft een eindeloze stapel nieuwe zelfhulpboeken aan in de bibliotheek en Viktor Frölke – pas aangemeerd in onze haven – zoekt zijn exclusieve woonruimte in een helaas gesloten boekhandel. Als u dan toch kiest voor schermtijd, u weet waar te gaan.
‘‘Steeds donkerder werd het, en later.’ Beide mededelingen, en zeker die over de tijd, zijn op het eerste gezicht overbodig. Natuurlijk wordt het, als het al avond is, donkerder, en natuurlijk wordt het later. Het wordt altijd later. Maar bij Sebald is dat niet zo. Door hier een bevestiging te geven nopens de richting waarin de tijd zich voortbeweegt, naar de toekomst toe, versterkt hij het effect dat zijn voortdurend heen-en-weer in de tijd bewegen sorteert. Nog geen halve bladzijde en een nagenoeg slapeloze nacht later bevindt de verteller-hoofdpersoon zich in de wachtkamer van het Duitse consulaat van Milaan in het gezelschap van ‘een artiestenfamilie die, naar het [hem] toescheen, uit een minstens een halve eeuw terugliggende tijd hier terecht was gekomen’
Uit: Scherf 125, logboek 2 van Pascal Cornet
‘Er staat een karretje vol nieuwe boeken. Twee vrouwen zijn ze samen aan het uitstallen op een grote tafel. Ik zie dat het zelfhulpboeken zijn. Dat is nodig in deze tijd. Het wordt steeds moeilijker om elkaar te helpen.
Wanneer je lichaam nee zegt. De kunst van het ongelukkig zijn. Lekker lang leven. Beter leren leven met pijn. Slaap: het nieuwe medicijn. Zit seks tussen de oren? Koester je boezem. Achterwerk: alles over het laatste lichamelijke taboe. Kusje erop: de waarheid achter 70 gezondheidsmythes. Ademen: hoe lucht je leven kan veranderen.
Voor alles bestaat een boek. Slapen en ademen zijn hun vanzelfsprekendheid kwijt. Ze gaan niet meer zomaar.’
Uit: Zelfhulp van De Rode Valies
‘In boeken kan je niet wonen, dat is waar,
Maar in exclusieve woonruimte ben ik bang,
Drijf je vanaf je kookeiland, vloerverwarmd,
Onbelezen de hoofdstukloze diepte in.’
Uit: Exclusieve woonruimte van Viktor Frölke
Aanlegplaats 