Al sinds mensenheugenis (enfin, toch sinds 2002, het geboortejaar van de organisatie) is An Leenders directeur van en drijvende kracht achter Creatief Schrijven. Ze studeerde Slavische talen, communicatie en cultuurmanagement, maar het zijn partnerschappen, samenwerkingen en vooral veel zotte ideeën die de organisatie hebben gebracht waar ze nu staat: hét steunpunt en kansenplatform voor wie schrijven niet laten kan.
Talloos zijn de schrijvers, in onze haven en ver daarbuiten, die ooit een of andere cursus uit het aanbod van Creatief Schrijvers tot hun voordeel hebben benut.
En ondanks haar motto “Spreken is zilver, schrijven is goud.” konden we haar toch een paar antwoorden ontfutselen.
Heb je zelf een blog?
Wel, ik heb er lang geleden één gehad, met de zeer poëtische titel: zwerftochtvoorbijzonsopgang. Toen mijn man en ik voor een jaar op huwelijksreis waren. Een ongelooflijk avontuur. We zijn in Antwerpen op onze motors gestapt en via Oost-Europa, Iran, India en de zogenaamde “stans” (Oezbekistan, Turkmenistan, Kazachstan) naar Mongolië gereden. Er was in die tijd nog geen mobiel internet. We reisden met landkaarten en onze neus achterna. Ik noteerde onze indrukken en avonturen in een notaboekje en brouwde daar ’s avonds blogstukjes van. We verzamelden er ook de juiste foto’s bij. Als we aankwamen in een grotere stad gingen we op zoek naar het lokale internetcafé en daar tipte ik de teksten over en bewerkte mijn man de foto’s een beetje en zo verschenen de stukjes dan online. Het was dé manier om het thuisfront op de hoogte te houden. Heel fijn om te doen, zowel de reis als de blog. Helaas is de blog door omstandigheden offline gehaald.
Het bloggen blijft wel kriebelen. Het staat al langer op mijn lijstje om er terug één te beginnen, over het reilen en zeilen van ondernemen in een creatieve sector, het concept moet nog wat meer vorm krijgen. Sowieso is het altijd redelijk druk in mijn hoofd. Dingen van me af schrijven is zeker een manier om zaken te verwerken en rust te vinden. Een blog zou dus een prima uitlaatklep zijn.
Wie zou er absoluut een blog moeten beginnen?
Een paar jaar geleden lieten we met Creatief Schrijven op de Boekenbeurs een boom aan het woord. Het was een gekapte plataan van op de Antwerpse leien die daar zijn verhaal vertelde. Een rijke geschiedenis over shrapnels in zijn stam en een huizenhoge olifant die op een dag zomaar passeerde en zijn kruin streelde. Hoe fijn zou het zijn, moesten we de verhalen van bomen kennen. Een boom in het Antwerpse stadspark bijvoorbeeld: welke mensen ziet die dagelijks passeren? Wie rent, fietst en zoeft er langs zijn stam? Overdag en ’s nachts? Hoe heeft de boom de stad zien veranderen? Wat denkt die boom over ons? Ik zou het zo boeiend vinden om dat te weten! Wat denkt de natuur nu eigenlijk over het mensenras?
Wat is voor jou een goede blog?
Tja, dat is ook heel persoonlijk, denk ik. Een beetje afhankelijk ook van wat je op een blog zoekt. Voor mij begint het al bij de kop en de intro. Start de blogpost met een beklijvende situatie, een anekdote of een beeld waardoor ik als lezer geprikkeld wordt? Indien ja, dan lees en scrol ik verder en dan moet het met het lijf van de blog ook goed zitten. Dan spelen elementen als schrijfstijl, een persoonlijke stem en structuur een belangrijke rol. Wordt er gespeeld met witruimte en alinea’s? En ja, het oog wil zeker ook wat. Dus de vormgeving van de blog, voldoende beelden of foto’s die de tekst ondersteunen, en niet louter een plaatje bij het praatje zijn, vind ik ook wel nodig. En dan de staart op het einde, hoe legt de blogger zijn verhaal of post neer? Is er eventueel een uitnodiging aan de lezer om te reageren. Blijft er voldoende ruimte voor de verbeelding van de lezer om nog zaken in te vullen? Het hele blogwezen, van kop tot staart, moet voor mij dus voor 100% kloppen om over een echt goede blog te kunnen spreken.
Aanlegplaats 