Dertigers met een blog.

Ze bestaan. En ze stellen zich zo aan u voor:

Mijn favoriete woord is waanzin en ik hou van sporten voor de wereld wakker wordt. Ooit was dat anders en kon je met met moeite op tijd uit mijn bed porren om de schoolbus te halen, zeker als daar het eerste uur een les lichamelijke opvoeding ingeroosterd stond.
Maar kijk, het kan verkeren.

Daar hebben we, hier bij Aanlegplaats, weinig aan te voegen. Behalve dat licht pedant, maar goed bedoeld bevestigend knikje, dat ja zegt, schrijf er alsjeblief meer van, Fien, van die cursiefjes. De wereld heeft mensen met schrijfdrang en angststoornissen meer nodig dan je zelf kan bedenken.

Ik zou meer doen wat ik graag doe, en dat is schrijven. Daarom ben ik hier.

Met mijn wijsvinger in de aanslag stel ik het uit om op ‘publiceer’ te klikken. Er moet eerst een banket van letters liggen, meticuleus uitgezocht, afgebakken, en gesorteerd. Een tafel vol zoetigheden, die eindeloos op de deurbel wacht.