“Met de voeten vooruit takkelen op de bal en ondertussen ook man en vrouw onderuithalen.” Zo omschreef gastvisser Han Soete deze blog van Johan Velter. Tussen de tackles door vindt de doorwinterde kunstliefhebber op SFCDT een aangenaam midden tussen literair grasduinen en meeneuzen in de laatste exposities of bekende musea. Om te lezen voor, na, tijdens, of ja, zelfs zonder museumbezoek.
‘Maar wat een kunstenaar is Jacques Moeschal! Er is een korte film te zien waarin hij door Ludo Bekkers geïnterviewd wordt, Bekkers zijn vragen streng aflezend van een spiekbriefje, de toon eerder aanvallend dan geïnteresseerd (de ander moet zich verantwoorden, zo interviewde ook Maurice De Wilde zijn slachtoffers: de stijl van de tijd), wel met kennis van zaken en Moeschal die, leunend tegen een werk van hem, op alle vragen ontspannen, gepast, concreet en intelligent antwoordt, ook lof uitspreekt over de vakkennis van de arbeiders die zijn werk moesten uitvoeren, er zijn mensen die onmiddellijk sympathiek zijn, Moeschal is zo’n figuur, hij sigaret rokend, een kop als van Jacques Brel, een generatie die in het gezicht getekend is door armoede, miserie, kou, zichzelf omhoog gewerkt naar een verlicht humanisme.‘
Aanlegplaats 