In de week waarin de winterzon uitbarstte alsof het al drie weken later was, braken alle huisdieren van Schaarbeek uit.
Een kat nam tram 25 naar Meiser, ze had haar baasje meegenomen, ze praatten in een ochtendlijke dialoog van klaaglijk gemiauw en “ça va ma chérie”, “je kent de tram toch”, “stop nu toch, de mensen kijken”. De kat vertikte het zich te laten troosten, het was nog vroeg, na vier haltes besloot ze zich ceremonieel de tram uit te laten dragen.
Dat zijn de eerste paragrafen uit de eerste wekelijkse nieuwsbrief van Vincent Merckx. Sindsdien zijn wij abonnee. Omdat er nu eenmaal niet genoeg parallelle werelden kunnen bestaan, en die van hem ons uiterst bewoonbaar lijkt.
Aanlegplaats 