Soms duiken zomaar uit het niets mensen op die er al lang niet meer zijn. Alsof ze van over het graf de herinnering aan hun vroegere bestaan levend willen houden, bang om ooit te worden vergeten. Ik ben er nog, zeggen ze, en voor altijd. De vrouw aan de overkant van de straat die verschrikkelijk op mijn moeder lijkt. De stem van mijn maatje in mijn oor terwijl ik naar een film kijk: ‘Pakt er een pintje bij.’
De wereld van De Schrijverij blinkt zachtjes in de avondzon, lijkt het, maar vergis u niet. Ze zijn vaak op het scherp van de snee, zijn observaties en bedenkingen.
Aanlegplaats 