De redactie van Aanlegplaats houdt deze week de adem in. Niet omdat de wereld nogmaals / alsnog dreigt te vergaan of de winter toch even doet alsof ze het meent, nee, het is erger dan dat. Een flink aantal van onze bloggers rapporteert namelijk helse pijnen, en we vrezen voor sommigen het einde van deMeer lezen over “Pijn (vangst #101)”
Tag archief:Sprekershoek van De Schrijverij
Kerstboodschap 2.0 (vangst # 97)
Je kan veel zeggen over het jaar 2022 maar niet dat het onbewogen was. Wat lijken de Swinging Nineties, waarin het tijdskrediet als manna uit de hemel neerdaalde, plots lang geleden. Of de geschiedenis zich herhaalt weet ik niet, maar de donkerte van de jaren zeventig is weer helemaal terug. Tot overmaat van ramp stierfMeer lezen over “Kerstboodschap 2.0 (vangst # 97)”
De vangst van de messias (vangst #87)
Vroeger was alles beter. Zelfs het kapitalisme, dat toen geen overwinsten boekte alsof het de overstertfte van de voorbije jaren betreft, en er wel voor zorgde dat een beetje Messias gewoon aan de slag kon. Wat vinden onze terug kijkende bloggers? Wat brood en vis om te vermenigvuldigen bij Erik Herbosch en Jean-Paul Van Spaendonck,Meer lezen over “De vangst van de messias (vangst #87)”
De ronde van melancholia (vangst #76)
Ondanks de talrijke overwinningen van Wout Van Aert in de ronde van Frankrijk zorgde het warme zomerweer voor een melancholische stemming onder de bloggers in onze haven. Niet getreurd echter want er zaten talrijke prachtige teksten tussen. Een zeer aangrijpend stuk was ‘Oke’ van En Passant. Na de slotzin was het lang stil in mijnMeer lezen over “De ronde van melancholia (vangst #76)”
Na de zondvloed (vangst #66)
Zonder Jeroen Brouwers had de blog Aanlegplaats allicht nooit bestaan. Het zit zo: lang geleden zag ik tijdens het voorbijrijden het herkenbare gezicht van oud-studiegenoot Dirk Van Boxem terwijl hij in de winterregen op de tram stond te wachten. Thuis dacht ik: wat zou er toch van hem geworden zijn en toetste zijn naam in eenMeer lezen over “Na de zondvloed (vangst #66)”
De sprekershoek van de schrijverij
Soms duiken zomaar uit het niets mensen op die er al lang niet meer zijn. Alsof ze van over het graf de herinnering aan hun vroegere bestaan levend willen houden, bang om ooit te worden vergeten. Ik ben er nog, zeggen ze, en voor altijd. De vrouw aan de overkant van de straat die verschrikkelijkMeer lezen over “De sprekershoek van de schrijverij”
De vangst van Jan Scheidtweiler (#47)
Het moeten niet altijd doortimmerde meningen of een gevatte reactie op het coronabeleid te zijn. Soms beleef je meer plezier aan een goed geschreven tranche de vie dan aan een indrukwekkend essay over Spinoza. Dat lijkt ook de insteek van de Sprekershoek te zijn. In zijn jongste blogpost weet blogger Erik zelfs van een writersMeer lezen over “De vangst van Jan Scheidtweiler (#47)”
Chocopasta is altijd een beetje liegen (vangst # 36)
Oh, de blog! De plek waar we helemaal onszelf kunnen zijn. Niet in het minst omdat we er zo heerlijk kunnen liegen. Rustpunt in tijden van fake news. Er is niet één waarheid – en er is ook niet één leugen. Dat bewijst de vangst van deze week. Je kunt gewoon blijven ontkennen, zoals kleineMeer lezen over “Chocopasta is altijd een beetje liegen (vangst # 36)”
Te oud om naakt over auto’s te lopen (vangst #19)
De pijn in mijn knieën, eerder ongemak, dat geef ik toe, slijt maar niet. Dan moeten het wel de knieën zelf zijn die slijten. Oud worden, het is wat. Het begint jong, het is eigenlijk iets van alle leeftijden, toch wanneer je zoals Sam Sterckx op een terras in de Zurenborg vaststelt dat niets nogMeer lezen over “Te oud om naakt over auto’s te lopen (vangst #19)”
De toekomst van macramé (vangst #5)
Nu de lente in aantocht is en het wielerseizoen weer aanbreekt, is de tijd om achterom te kijken bijna voorbij. Nog een keer bezondigen we ons aan dit onder historici bijzonder populaire tijdverdrijf. Drie heren van stand hebben het deze week over de komedies van Ernst Lubitsch (‘At least twice a day the most dignifiedMeer lezen over “De toekomst van macramé (vangst #5)”