Ivo Victoria

Pijn (vangst #101)

De redactie van Aanlegplaats houdt deze week de adem in. Niet omdat de wereld nogmaals / alsnog dreigt te vergaan of de winter toch even doet alsof ze het meent, nee, het is erger dan dat. Een flink aantal van onze bloggers rapporteert namelijk helse pijnen, en we vrezen voor sommigen het einde van deMeer lezen over “Pijn (vangst #101)”

Het blauwe uur (vangst #80)

Het is altijd moeilijk om uit de veelheid aan sterke verhalen in onze haven er drie te selecteren. Zelden zoek ik op voorhand naar onderlinge verbanden en soms zijn die er ook niet. Als er in de selectie van deze week één rode draad zit dan is het lichtvoetigheid. Ondanks de beladen thema’s. We bijtenMeer lezen over “Het blauwe uur (vangst #80)”

Onsterfelijk (vangst #75)

Onsterfelijkheid. Eindeloosheid. De zomer, en zeker een zomer als deze, vol met zon en warmte, nodigt ons uit om verder te denken dan ons eigen, nietige bestaan. Het is de ander die eeuwigheid biedt. Ondanks de hitte, symptoom van, ondanks de oorlogen, de dreigende recessie, en misschien wel net daarom … Don Vitalski ziet hetMeer lezen over “Onsterfelijk (vangst #75)”

RuPaul’s Drag Race is de essentie (vangst #68)

De blog van Ivo Victoria is terug. En dat is goed, dat is heel goed zelfs. We zouden echter geen blogplatform zijn als we langer bij de naakte feiten zouden blijven ronddobberen dan strikt noodzakelijk om de binnenweg naar onze gevoelens bij het gebeurde, onbevaren te laten. Ivo Victoria is namelijk terug met een slagMeer lezen over “RuPaul’s Drag Race is de essentie (vangst #68)”

Ivo Victoria was van zijn vijftiende tot zijn drieëndertigste het best bewaarde geheim van de Belgische rockmuziek. Net voor hij wereldberoemd dreigde te worden, kapte hij met muziek, verhuisde van Edegem naar het provincialere Amsterdam, begon een blog, debuteerde in 2009 met de roman Hoe ik nimmer de Ronde van Frankrijk voor min-twaalfjarigen won (en dat hetMeer lezen over “Ivo Victoria”

Nu even niet over jou (vangst #17)

Voor u gepresenteerd, een lichting die november 2016 tot juni 2021 overspant. De oudste tekst heet geheel toepasselijk ‘Het Beste Heden’, terwijl de jongste tekst dan weer gaat over weerstand tegen de verheerlijking van het verleden. Maar dat is toeval. Het enige échte criterium voor selectie was dat de schrijvers schreven over mensen die schrijvenMeer lezen over “Nu even niet over jou (vangst #17)”