Op het terras kijken dagjesdrinkers ons toe. Niet-randonneurs. De leegheid van die levens schokt me.
Neemt u het vooral niet persoonlijk.
Het leven is onvoorspelbaar, en, zo leert ons de eerste van de vier edele waarheden van Boeddha, vol met onverwachte wendingen. Die brengen angst met zich mee, want al houden we van extremen en uitdagingen, dood gaan we over het algemeen toch niet zo graag.
Onze bloggers (Eveline Vanhaverbeke, Ivo Victoria en Herman Loos) kijken deze week de uitdaging recht in de ogen. Met lef, en een klein hartje. Daarom houden we van ze.
Ik ging zitten. Stelde een plan op, noteerde zinnen die ik moest inprenten in mijn geest, waarmee ik de angstgezel moest kunnen verjagen.
“Niet handelen vanuit een angst voor de dood.”
“Wel handelen vanuit een liefde voor het leven.”
Het stond op papier. De eerste stap was gezet. Nu volgde het oefenen.
Uit: Leven in schijfjes op Flow with life
Ik kleedde me aan, poetste mijn tanden, bekeek mezelf in de spiegel. Ik las ergens, onlangs, weet niet meer waar, dat de kunst erin bestaat om het leven niet te persoonlijk op te vatten. Steeds minder mensen lijken het te kunnen, of te willen. Alles is persoonlijk in deze tijd. Ze moeten jou hebben. Nee, dacht ik. Nee, nee, nee. Zo iemand ga ik niet zijn. En ik liep naar boven, smeerde mijn boterhammen, en tegen de tijd dat ik op de fiets sprong waren de vierentwintig uur voorbij en kon ik gewoon verder met mijn leven, voor minstens een maandje of zo.
Uit: Een schitterend verval (2) van Ivo Victoria
‘
Toen ik nog tegen de Pyreneeën woonde, ben ik vaker gestorven bergop dan me lief is. Ik herinner me beklimmingen van Pla d’Adet, een rotklim, waar ik zelfs slalommend nauwelijks vooruit geraakte, ik herinner me liggen in de graskant halverwege de Peyresourde, een hongerklop even voor de top van de Aubisque.
Het schemert steeds dieper. De drie rode lampjes voor me komen opnieuw dichter. Ze wachten. Ik schakel groter en maak tempo. Met vier hebben we een faar ter waarde van de verlichting van een stevige pikdorser.
Uit: Zo te sterven in het zadel met je benen van papier op Here comes Herman
Aanlegplaats 