De redactie van Aanlegplaats houdt deze week de adem in. Niet omdat de wereld nogmaals / alsnog dreigt te vergaan of de winter toch even doet alsof ze het meent, nee, het is erger dan dat. Een flink aantal van onze bloggers rapporteert namelijk helse pijnen, en we vrezen voor sommigen het einde van deMeer lezen over “Pijn (vangst #101)”
Tag archief:Marieke Groen
De onverwachte terugkeer van Sinterklaas (vangst # 92)
Het is voor mij steeds een waar genoegen om de opiniebijdragen van Philippe Clerick te lezen. Hoewel ik in de vangst van de week tracht weg te blijven van de politieke actualiteit had ik een stuk van hem in gedachten dat ik absoluut wilde selecteren. Tot ik zijn prachtige en humoristische mijmering over de zeeMeer lezen over “De onverwachte terugkeer van Sinterklaas (vangst # 92)”
Wanneer is iets zichzelf? (vangst # 82)
Soms fonkelt de herfsttrompet al aan de horizon. Bladeren krullen, verschrompelen, vergelen. De sapstroom wordt slomer. Tom Wouters, een van de bloggers in deze vangst, zoekt al een poos een rijmwoord op herfst. Doctorandus P is daar in geslaagd: ‘Driewerfst hoera.’ Sommigen vinden de herfst een treurig seizoen waarin alles oud wordt, vervalt en tenslotteMeer lezen over “Wanneer is iets zichzelf? (vangst # 82)”
Het leven is beslist geen gitaar (vangst #74)
“En zo bezat ik plotseling een luit.” Of het nu gaat om de impulsaankoop van Jan-Paul van Spaendonck, een zomer schrijven in Frankrijk als Kristel Gijbels (nieuw in de haven, en voor de eerste keer in onze vangst) of nee blijven zeggen tegen de man van het stroopwafelloket, zoals de jonge Marieke Groen: soms wetenMeer lezen over “Het leven is beslist geen gitaar (vangst #74)”
Marieke Groen
Met jeugdige frisheid, typerend voor iemand die in 1966 werd geboren, schrijft Marieke Groen over haar dagelijks leven. Ze doet het zo sprankelend dat je meer zou willen te weten komen over de enige Hard Gras-medewerker die niet van voetbal houdt. En vooral: meer van haar zou willen lezen. Dat kan gelukkig want ze debuteerde in 1999Meer lezen over “Marieke Groen”
De terugkeer van de luchtschipbouwers (vangst #57)
Iedereen die jong was in de jaren zeventig en niet uit overtuiging met een Volga reed, herinnert zich nog de angst voor de Russen. Het was volop Koude Oorlog. Atoombommen stonden klaar in achtertuinen aan beide kanten van de ideologische grens. Maar het meest afschrikwekkende wapen van de communisten was toch de kussen vol opMeer lezen over “De terugkeer van de luchtschipbouwers (vangst #57)”
Wat je moet doen als je ontvoerd bent (vangst #48)
Veel lijstjes deze periode! Voor wie maken we die eigenlijk? Wie zegt het ‘voor zichzelf’ te doen, komt bedrogen uit, weten we na het lezen van Thijs Feuth. Hij claimt dat ons zelfbewustzijn in feite zelfbedrog is. Alleen de ander bestaat. “In werkelijkheid bestaan we alleen voor de vos die ons ruikt en voor deMeer lezen over “Wat je moet doen als je ontvoerd bent (vangst #48)”
De laptop als hoofdkussen (vangst #35)
Nu de grenzen geopend zijn, kan er weer gereisd worden. Het Letterenhuis in Antwerpen reist doorheen de tijd en neemt ons mee naar het fotoarchief van Stijn Streuvels. De schrijver van De Vlaschaard was eveneens – zoals Kristien Bonheure in een enthousiasmerend stuk getuigt – een getalenteerd fotograaf. Marieke Groen drinkt op een writer’s residenceMeer lezen over “De laptop als hoofdkussen (vangst #35)”
De vangst van Rob van Essen (# 30)
Noot van de redactie: waarom het plezier van het vissen altijd voor onszelf houden, dachten we na een bijzonder vermoeiende redactievergadering. Als we daar nu eens iemand anders een plezier mee zouden doen … En zo vindt u vanaf nu elke maand een vangst van de week, samengesteld door een gast. Niemand minder dan RobMeer lezen over “De vangst van Rob van Essen (# 30)”
Aan dood zijn heb je niet zo vreselijk veel (vangst # 24)
Per ongeluk (Marieke Groen), met opzet (Vitalski), of de hand aan jezelf (Viktor Frölke). De dood waart door deze vangst, in het midden van een sombere zomer. Maar zie, uiteindelijk komt alles goed. Meer uit achteloosheid dan uit heilzame intentie, al zal u toegeven dat dat niet zo veel uitmaakt. Zo lang we maar levenMeer lezen over “Aan dood zijn heb je niet zo vreselijk veel (vangst # 24)”
Aanlegplaats 