Contemplatie als hoeksteen van drie heerlijke vangsten: Sarah De Grauwe, Katrin Van de Velde en Lennart Vanstaen bijten volgaarne in het aas dat leesgoesting heet.
In “De Grauwe Gekheid” die zomaar de Grauwe Werkelijkheid of de Werkelijke Grauwheid zou kunnen zijn bijvoorbeeld, neemt Sarah De Grauwe de achteloze lezer rustig peddelend mee naar de overkant om, daar éénmaal aangekomen, diezelfde lezer er meedogenloos de kop in te slaan (met een lichte overdrijving).
Katrin Van de Velde sleept de lezer dan weer mee in haar net van dromen om te kunnen omgaan met het leven van onregelmatigheden.
En Lennart bestaat het dan weer om er een soort van ‘Yenga toren’ van te maken, die -hoeveel blokjes je er ook uithaalt – pal overeind blijft staan.
‘Ik ontvlucht de menigte en zoek een plekje waar het stil is om dan, in de echo’s van het feestgedruis, het vreemde verdriet te voelen van de introvert, de hooggevoelige, de asociale, wiens verwoede pogingen om deel te nemen aan de drukte immer tevergeefs blijken.’
Uit: De vlucht uit Volkegem van Sarah De Grauwe
‘Ik ben allesbehalve een bruut, maar ik vermoed dat het te maken heeft met geshockeerd worden in behapbare doses. Het herinnert mij eraan dat ik leef.
Uit: Dinsdag, 29 maart 2022 op Dagvinder van Katrin Van de Velde
‘Het is een individuele vlucht in groep, zoals mensen vandaag met elkaar omgaan.’
Uit: Tijd om naar binnen te keren van Lennart Vanstaen
Aanlegplaats 