Afscheid is een aangrijpend en strak gecomponeerd verhaal over verlies. Iris van de blog Vleermuys verstaat de kunst om met weinig woorden veel te zeggen. Ze laat suggestieve stiltes vallen. In enkele paragrafen kleurt ze de laatste maanden uit het leven van haar geliefde moeder in en beschrijft ze de leegte die deze na haar dood achterliet.
Tijdens de wintermaanden zijn er weinig columnisten die ik liever lees dan Jan Devriese van De week van Devriese. Jan, zelf niet gespeend van melancholie, lijkt geboren te zijn om met zijn dartele pen de zwaarte van ons bestaan te verlichten. Zijn knap portret van een Brugse kroegtijger, die niet aan het klimmen der jaren kon ontkomen, moet niet onderdoen voor het beste van Simon Carmiggelt.
Al sinds het prille begin zijn de redactieleden van Aanlegplaats het er roerend over eens dat Tom Wouters – de Peter Pan van de blog Het ongerijmde – een uitzonderlijk talent is. We zijn dan ook zeer verheugd dat het eerste boek van Tom Wouters voor volwassenen volgend jaar in mei bij uitgeverij Tzara zal verschijnen. De titel is al even sterk als de cover: In mijn hoofd zwemmen vissen. Want het is hoog tijd dat ook de rest van de wereld Tom Wouters ontdekt.
‘Die ‘als’ is nu een vaststaand feit, met een datum en een uur. Vanaf nu kunnen we niet meer doorvragen. Wat, als je er niet meer bent? Welke liedjes wou je op je uitvaart, welke bloemen, welke urne, welke teksten? Het zijn vragen die ik nooit over mijn lippen heb gekregen. Maar nu zitten we hier en moeten we alles zelf beslissen in de eeuwige twijfel of het wel dat is wat je wou.’
Uit: Afscheid van Vleermuys
‘Wat wel hielp, was muziek. Maar dan enkel Echte Muziek. Als er geen gitaar in zat, groeiden zijn oren dicht. Van al die nieuwlichterij moest hij niet weten. Meer dan eens bespraken wij aldus de Werken van Led Zeppelin, of van Rory Gallagher, of een andere bestofte gitaarheld. Daarbij bespeelde hij weleens, met subtiel vingerwerk, zijn jagersjasje zonder mouwen. Waarna wij er samen nog eentje namen.’
Uit: Slainte van Jan Devriese
‘Ik zit me te verstoppen in de verhalen in dit boek, en zoals bij elk spelletje verstoppertje hoop je gevonden en gezien te worden. Voor iemand die grote delen van zijn tijd in zijn verbeelding opgesloten zit, is het idee om te mogen bestaan erg aanlokkelijk. Ik hoop dat mensen dit boek met veel plezier en liefde zullen lezen.’
Uit: Binnenkort in de boekhandel: In mijn hoofd zwemmen vissen van Tom Wouters
Aanlegplaats 