Ondanks het feit dat Brad Pitt deze week België bezocht, weigerde de wereld stil te staan. Enkele uren grasduinen in de blogs in onze haven leerde me, in een geestig stuk van Lennart Vanstaen, veel bij over de muntvolatiliteit van wasspelden. In There Is A Light That Never Goes Out maakt Joke Vander Laenen het uitkijken naar de festivalzomer en het omhelzen van vrienden tastbaar. En in afwachting van vreugdetaferelen op een festivalweide houdt Kristien Bonheure een warm pleidooi voor de prachtige Paul Van Ostaijen-expo in het Letterenhuis in Antwerpen. Boem Paukeslag!
‘Hij vermeldt dat alle producten honderd euro kosten. De mevrouw in de winkel telt met een bang hart de wasspelden in haar handje – het zijn er slechts drie en ze heeft schijnbaar alle moeite ze niet te laten vallen.
‘Spijtig, dan gaat ’t niet’ concludeert de eigenaar onverschillig. Totdat hij tot het besef komt dat hij daar ook niet mee is geholpen.’
Uit: Het is honderd of drie euro wat kies je van Lennart Van Staen
‘Mijn ouders komen voor het eerst in een jaar op bezoek. Het kleine stadsappartement laat geen gepaste afstand toe, dus ging ik de voorbije maanden bij hen langs, in dat veel te grote huis waar ze steeds kleiner en witter lijken. Mijn moeder bedacht een interessante constructie met meerdere tafels, zodat we de mondmaskers over de beeldjes in de gang konden hangen.’
Uit: There is a light that never gets out van Wings and Wonders, Joke Vander Laenen
‘De oorlog van 1914-1918 onderging Van Ostaijen in Antwerpen en de buurgemeenten. De bombardementen, de zeppelins, de Duitse soldaten in de straten. De haven die stilviel, de vluchtelingen en ondanks alles het vertier ’s avonds in feestzalen of “music-halls” als Le Scala of de Wintergarten. Het Letterenhuis dompelt je meteen in de oorlogssfeer met enorme foto’s, bijpassende verzen van Van Ostaijen en geluiden van toen.’
Uit: Onmisbaar gelijk een kookboek, Kristien Bonheurre
Aanlegplaats 