vandaag vragen deze drie items om uw aandacht. zij ook al.
Eigenlijk vier items zelfs, want ook bovenstaande werd gevangen in onze haven. Het vormt de introductie tot enkele boeiende inzichten van ‘poëtisch werker’ Dirk Vekemans en werden door ons hier schaamteloos uit de context gehaald. Gewoon omdat het goed uitkwam.
En dat is dus exact waar de drie items van vandaag tegen strijden. Zij plaatsen alle drie, op zeer uiteenlopende manier, de zaken opnieuw in hun context. Marc Vanfraeghem doet het met de veelgeciteerde waarschuwing van Juvenalis, over het gevaar van een lange vrede. Blijkbaar waarschuwde de Latijnse satiredichter niet voor de gewenning aan weelde in het algemeen – nee; hij waarschuwt voor de zeden van de Romeinse vrouwen, die zich zonder oorlog te buiten gingen aan drinkgelagen en vreetpartijen. Gerbrand Bakker lijmt voor ons de verschillende puzzelstukjes van de carrière van de verder volstrekt onbekende acteur Peter Berkhof aan elkaar, die schittert in reclame voor én een traplift én een versterkend middel voor de ouder wordende mens. Verlies de context uit het oog en ten prooi val je, aan reclame – of aan een simplistisch wereldbeeld. Als kers op de taart zet Johan De Crom in een fictief interview met Conner Rousseau dan ook diens veelbesproken Molenbeek-uitspraak in de context. Hèhè.
Opdat de waarachtigheid – meer nog dan de waarheid – moge zegevieren.
Ware orgieën richten zij aan, tot ver voorbij middernacht. Normen en waarden – een wending die je vandaag wel meer ontmoet – ‘vervallen in een decadent genot van dronken minnen.’ Ze zien het verschil niet meer tussen een hoofd of een lies. Op weg naar huis laten zij hun draagstoel halt houden bij het oude altaar van de Kuisheid, de Pudicitia. Daar pissen zij met felle stralen tegen het beeld van de godin, en bekruipen elkaar terwijl er geen man te zien is.
Als jij ’s ochtends naar je werk gaat, trap je in de pis van je vrouw: tu calcas luce reversa coniugis urinam.
Begrijpelijk dus dat men in ernstige militaire beschouwingen zich beperkt tot het korte citaat.
Uit: Het gevaar van een lange vredestijd van Victa Placet Mihi Causa
Kijk, dat kan dus niet. Of je hebt een lift nodig om de trap op en af te komen óf je rent vanwege een versterkend product diezelfde trap op en af (en moet dan maar hopen dat iemand die lift aan de kant heeft gemanoeuvreerd). Peter Berkhof kan daar weinig aan doen, die wordt gewoon ingehuurd. Die speelt zijn rol. De vraag is hoe geloofwaardig wij reclames achten te vinden.
Uit: Lekker de trap op rennen van Gerbrand Bakker
“Beeld je in dat je als modale burger een conflict met je huisbaas wil aankaarten en je stoot op iemand met zo’n sjaal, die mogelijk nog nooit in z’n leven een appartementje heeft moeten huren. Gaat die jouw dossier eerlijk behandelen? Wij willen luisteren naar de modale Belg die zich hierbij niet veilig voelt. Ik zeg niet dat het burberrysjaalverbod er morgen moet komen, maar laat ons met alle democratische partijen het debat voeren.”
Uit: “Als ik door Brasschaat rijd, voel ik me ook niet in België” van Johan De Crom
Aanlegplaats 