Nu de herfst in het land is, is de blog van Kristien Bonneure meer dan ooit een baken in cultuurland. Er kan geen tentoonstelling geopend worden of Kristien vereert deze met een bezoek en schrijft er een sfeervol en goed gestoffeerd artikel over. Haar stuk over de expo van de Antwerpse kunstenares Marthe Donas, haar partner Archipenko & La Section d’Or leest als een warme oproep om deze te gaan bezoeken. Dat hebben we dan ook gedaan. En we hopen van u hetzelfde.
Op zondag 16 november om 14.00 uur mag ik op uitnodiging van Boektopia op toer Marieke Groen interviewen in Cronopio over haar boek Het verhaal van mijn schaarste. Al vanaf het eerste stuk dat ik op haar blog las, hield ik van de onderkoelde manier waarop ze haar leven belicht. In Aanwezig probeert Marieke met de hulp van een masseuse de afstand tussen haar hoofd en lichaam te overbruggen.
Vertel het niet verder, maar ik ben al jaar en dag een grote fan van de blog van redactielid Marjon Meijer: Marjon Werkt. Haar laatste verhaal – over een zware herfstvakantiedip – is opnieuw bijzonder sterk. Met haar heerlijk lichtvoetige pen fileert Marjon haar donkere dagen. Steeds weet ze bij mij een glimlach te ontlokken. Had ik al gezegd dat ik haar de Nora Ephron van Drenthe vind?
‘Rond Donas hing een zweem van mysterie. Ze tekende haar werk eerst met ‘Tour Donas’, mogelijk geïnspireerd door de verzen van Apollinaire over de Tour Eiffel. ‘Tour’: een genderneutraal pseudoniem. Waarom? Adriaan Gonnissen legt uit: “Vrouwen werden gezien als kunstenaars die goed bloemen en portretten konden schilderen. Maar als ze zich waagden aan de bevrijde, krachtige, kubistische kunst, werden ze gewantrouwd.”’
Uit : Ontdek Marthe Tour Donas van Kristien Bonneure
‘Zul je altijd zien, heb je eindelijk succes, weet die kop weer roet in het eten te gooien. Aan de andere kant, als ik die kop niet had gehad, was er geen aanleiding geweest om dat boek te schrijven en dan was in elk geval dít succes aan me voorbij gegaan.’
Uit: Aanwezig van Marieke Groen
‘De herfstvakantie is korter dan een liter Griekse yoghurt van de Lidl, korter dan een pak koffie, korter dan dit boek hier op mijn schoot, korter dan de bedenking of ik het misschien toch niet al eens heb gelezen. De herfstvakantie is langer dan mijn zak geheime winegums, te lang voor voortdurende blijdschap over geen wekkers of brooddozen, te lang om te ontkomen aan vakantiedepressie.’
Uit: Herfstvakantie van Marjon Meijer
Aanlegplaats 