In Brieven aan mijn zoon leest Dennis Pauwels zijn minst favoriete sprookje voor aan zijn jonge zoon: Doornroosje. Het is de aanleiding om in zijn gekende trefzekere stijl te mijmeren over vaderliefde, ontwaken – ook al word je niet door een prinses gekust – en de gelaagdheid van de liefde. Een bijzonder ontroerend verhaal. VorigMeer lezen over “Karel van het Reve heeft echt bestaan en andere verhalen (vangst #180)”
Tag archief:Karel van het Reve
Philippe Clerick, het interview
De allereerste keer dat ik een stuk van Philippe Clerick las, dacht ik dat Karel van het Reve uit het dodenrijk was opgestaan en naar het Vlaamse hinterland was verhuisd. Philippe hanteert namelijk dezelfde ironische schrijfstijl als de Geleerde Broer van Gerard en weet zijn lezers voortdurend te verrassen met originele gedachten en onvoorspelbare invalshoeken.Meer lezen over “Philippe Clerick, het interview”
De dictator van de filmzaal (vangst # 118)
Hoewel ik niet in God geloof, dacht ik lange tijd dat Karel van het Reve God was. Nog langere tijd hield ik mezelf voor de grootste kenner van zijn oeuvre in België. Tot ik de blog van Philippe Clerick ontdekte en besefte dat de stilist uit West-Vlaanderen de enige echte paus van het ware geloofMeer lezen over “De dictator van de filmzaal (vangst # 118)”
Aanlegplaats 