Te oud om naakt over auto’s te lopen (vangst #19)

De pijn in mijn knieën, eerder ongemak, dat geef ik toe, slijt maar niet. Dan moeten het wel de knieën zelf zijn die slijten. Oud worden, het is wat.

Het begint jong, het is eigenlijk iets van alle leeftijden, toch wanneer je zoals Sam Sterckx op een terras in de Zurenborg vaststelt dat niets nog is wat het was, of wanneer je zoals Marita moet vaststellen dat leeftijdgenoten – in tegenstelling tot jezelf – ‘walgelijk fit’ kunnen zijn.

Misschien is het nog het beste om oud zijn over te laten aan wie nog ouder is dan jij. Want ook dat kan. Twee mannen op het bankje bij Erik van de Sprekershoek van de Schrijverij.

Flarden van onbezonnen herinneringen vullen mijn gedachten op. Met z’n allen naakt over auto’s lopen, hysterisch lachen om niets en jointjes smoren aan het meer.

Uit: Woensdag 16-06-21 van Kotsen op Woensdag

En toen kwam de zondag. Ik ging een wandeling maken in de Amsterdamse Waterleidingduinen met lieverds F., G. en J.. Van mijn leeftijd, maar alle drie walgelijk fit en daar had ik rekening mee moeten houden. Eerlijk gezegd ging het al mis bij het bepalen van de wandelroute. Normaal gesproken sta ik met mijn snuit bovenop zo’n informatiebord om de meest korte route uit te zoeken, maar nu was ik vol vertrouwen dat de twee ‘captains’ een juiste keuze zouden maken.

Uit: Wandelen van Marita

 ‘Mijn leven was een heerlijk diner,’ vertelt de eerste, ‘mijn kindertijd een appetijtelijk voorgerecht, de hoofdschotel copieus en lekker en het dessert loopt zoetjes binnen. Ik had het voorrecht drie keer gelukkig te mogen zijn.’
De ander blijkt een globetrotter, wereldburger, selfmade en van vele markten thuis. Geamuseerd aanhoor ik zijn verwezenlijkingen: ondernemer, muzikant, schilder. Een vat dat bruist van kennis en filosofie. Overal geweest, alles gedaan, een erelint hier, een exotisch huwelijk ginder, op de foto met een beroemdheid daar. Genoeg herinneringen om een dik boek te vullen.

Uit: Twee mannen van de Sprekershoek van de Schrijverij