Kotsen op woensdag

Seks duurt langer in blogs (vangst #93)

Aanlegplaats – en de blog in het algemeen – is geen topsport. De waan van de dag trekt aan ons voorbij. Liever de losers dan de champions. Eerder dan een knuppel in het hoenderhok, werpen wij een hoen in het wapendepot. Nieuwsgierig, kwetsbaar en een beetje misplaatst – dat zijn wij. Geen verrassing dus, datMeer lezen over “Seks duurt langer in blogs (vangst #93)”

Het volume van de magie (vangst #81)

‘Back to reality’, schreef mijn baas deze week. Een van de ergste geboden ever. Onze bloggers weten dat. Zij begrijpen de nood aan fantasie en laten zich in hun denken, schrijven én leven niet beknotten door de grenzen van de werkelijkheid. Nu september nadert, voeren ze het volume van de magie nog eens op. HetMeer lezen over “Het volume van de magie (vangst #81)”

In meeslepende, gebalde miniaturen weet de zelfverklaarde cynicus Sam Sterckx, de poète maudit achter Kotsen op woensdag, ons zijn wereld vol lethargie en Chandleriaanse spitsheid binnen te trekken. Geen licht in de duisternis voor romantische zielen, althans niet voordat het donderdag is geworden. ‘In gedachten sleep ik mijn voeten door de straten van mijn verloren jeugd.Meer lezen over “Kotsen op woensdag”

Alles wat onvervuld is, smaakt beter (vangst #44)

Gute Tagen können wir nicht vertragen. Wat een waarachtigheid alweer in onze blogs deze week. Marc Vanfraeghem laat ons lezen hoe mensen (niet enkel Duitsers!) welvaren bij een beetje triestigheid. Onvervulde verlangens smaken het best. Een mens (niet enkel Vitalski!) zou er al eens een doos pralines om kapotslaan. Sam Sterckx, ‘vanbinnen toch allang dood’,Meer lezen over “Alles wat onvervuld is, smaakt beter (vangst #44)”

Het ruisen van de weg (vangst # 37)

Het leven is een strijd. Of je nu kijkt naar de wereld rondom je, zoals Pascal Cornet, en tot een bijna eindeloze maar toch onvolledige opsomming van problemen komt, of naar je eigen wereld, waar moeders sterven en er verder ook niet veel vreugde te rapen valt, zoals bij Kotsen op woensdag. Misschien kan deMeer lezen over “Het ruisen van de weg (vangst # 37)”

Het leven, een zucht (vangst # 29)

Kinderen. Minstens zolang ze bij je wonen maken ze een groot deel van je leven uit. En dus ook van de stukjes die ouders schrijven, tussen het verversen van pampers door – Joachim Stoop viert de komst van zijn tweeling – of netjes getimed tussen de ritjes naar en van allerlei verplichtingen – in VerwoedeMeer lezen over “Het leven, een zucht (vangst # 29)”

Te oud om naakt over auto’s te lopen (vangst #19)

De pijn in mijn knieën, eerder ongemak, dat geef ik toe, slijt maar niet. Dan moeten het wel de knieën zelf zijn die slijten. Oud worden, het is wat. Het begint jong, het is eigenlijk iets van alle leeftijden, toch wanneer je zoals Sam Sterckx op een terras in de Zurenborg vaststelt dat niets nogMeer lezen over “Te oud om naakt over auto’s te lopen (vangst #19)”

Formidabele hobbels (vangst #12)

Van het begin tot het einde, van conceptie tot overlijden, met de grote leegte in het midden. Ziedaar de vangst van deze week, die de grote gebeurtenissen van het leven bruut in uw gezicht smijt. Want het lot is er voor iedereen, zonder onderscheid, het is hopen op een sigaartje op het eind, als troost,Meer lezen over “Formidabele hobbels (vangst #12)”