Mark Verstraelen is vier decennia boekhandelaar geweest. Nu is hij voltijds echtgenoot, vader, zorgvader. Niets menselijks is hem vreemd, bijna alles verwondert hem. Soms zegt hij: ‘Sjongesjongetoch’. Zijn stukjes illustreren perfect waarvan ik hou in literaire blogs. Ironie en kwetsbaarheid gaan bij elk stuk hand in hand. Er wordt erg goed geobserveerd. De verwondering zegeviert opMeer lezen over “De vangst van Kristien De Wolf (vangst #94)”
Tag archief:Het kleine kijken
Seks duurt langer in blogs (vangst #93)
Aanlegplaats – en de blog in het algemeen – is geen topsport. De waan van de dag trekt aan ons voorbij. Liever de losers dan de champions. Eerder dan een knuppel in het hoenderhok, werpen wij een hoen in het wapendepot. Nieuwsgierig, kwetsbaar en een beetje misplaatst – dat zijn wij. Geen verrassing dus, datMeer lezen over “Seks duurt langer in blogs (vangst #93)”
Doorhangen, ontrollen en losgooien (vangst #86)
Controle, gewrichten, kinderen. Eventuele bedenkingen. We moeten ze leren loslaten. En dat is niet altijd gemakkelijk. Dat vergt oefening. Zelf heb ik een mannetje, specifiek voor de nekpartij. “Ontspannen! Niet nadenken! Denk aan je ademhaling!” Anderhalf uur lang laveloos bevelen opvolgen en hup, met een schouderklop weer het systeem in. Veerkracht noemen ze dat. OokMeer lezen over “Doorhangen, ontrollen en losgooien (vangst #86)”
De vangst van Katrien Scheir (vangst #69)
Laatst postte Margot Vanderstraeten op facebook een citaat van de Nobelprijswinnende gedragsonderzoekende zoöloog Konrad Lorenz uit 1983: ‘Vele denkers hebben reeds ingezien dat vernietiging van het milieu én vernietiging van de cultuur hand in hand gaan. De afbraak van het menselijke wordt echter maar weinig beschouwd als een ziekte; slechts weinigen – op Aldous HuxleyMeer lezen over “De vangst van Katrien Scheir (vangst #69)”
Het kleine kijken
Caro Van Thuyne is een compromisloze schrijfster, met een geheel eigen stem. Lees haar roman Lijn van wee en wens (Gouden Uil 2021!) of haar verhalenbundel Wij, het schuim, en u weet wat we bedoelen. Op het kleine kijken laat ze in haar persoonlijke kaarten kijken, toont ze in alle kwetsbaarheid hoe duur die egelachtige, weerbarstige houding wel is. En hoeMeer lezen over “Het kleine kijken”
De lente is hard werken, dit jaar (vangst #59)
Misschien lijkt het anders, met die stralende zon en de mondmaskerloze gezichten, en de planten en de dieren die als vanzelf weer aan een cyclus beginnen. Maar het is hard werken, de lente. Deze lente. Want ook in de lente woedt de verschrikking van de oorlog, ook in de zomer wordt straks bloed vergoten (KatrienMeer lezen over “De lente is hard werken, dit jaar (vangst #59)”
De kunst van het ambachtelijk sterven (vangst # 39)
Nu de herfst haar vleugels uitslaat was de verleiding groot om enkel droefgeestige stukken op te nemen. Gelukkig zorgt de goddelijke An Olaerts voor voldoende tegengewicht. Zowel tegen de somberte als tegen het hokjesdenken. Ze neemt het in een stuk vol vrolijke weerhaken op voor het geïndustrialiseerd gekookte ei. Samen met Ben trekken we naarMeer lezen over “De kunst van het ambachtelijk sterven (vangst # 39)”
Donder en blik (vangst # 33)
De blik van de ander. De bezitterige, oordelende blik. In de vangst van deze week vertelt Katrin Van de Velde over hoe zo’n obsessionele blik het leven helemaal onmogelijk kan maken – in dit geval voor wie hem heeft. Caro Van Thuyne – stem haar chitterende debuutroman ‘Lijn van wee en wens’ naar de publieksprijsMeer lezen over “Donder en blik (vangst # 33)”
De schrijver has left the building (vangst #15)
De dader of de daad, de kok of het gerecht, de schrijver of de tekst. Wat boeit ons nu echt? Elke marketeer zal je vertellen dat consumptie start met identificatie, en in zijn wereldbeeld wordt content geconsumeerd. Of niet. Het begint in elk geval met de schrijver als brand. Caro Van Thuyne vindt dat eenMeer lezen over “De schrijver has left the building (vangst #15)”
Aanlegplaats 