Misschien lijkt het anders, met die stralende zon en de mondmaskerloze gezichten, en de planten en de dieren die als vanzelf weer aan een cyclus beginnen.
Maar het is hard werken, de lente.
Deze lente. Want ook in de lente woedt de verschrikking van de oorlog, ook in de zomer wordt straks bloed vergoten (Katrien Scheir). Wordt de haperende levensdrang opgesloten in buisjes en machines (Caro Van Thuyne) en blijkt het onmogelijk om alle regenwormen te sparen (Anne Broeksma).
Op klare dagen hoor je de vogels weer, voor de zonsopgang bespreken ze de dagtaak en ’s avonds evalueren ze. Elk jaar is het wennen. Op de dag van het zomeruur ben ik melancholiek. Natuurlijk schuw ik het voorjaar niet maar als kind moest ik te vroeg naar bed. Uren lag ik wakker en buiten was het feest. In mijn kamer vervormden de schilderijen. Het portret van mijn grootmoeder kroop uit het kader om mijn grootvader aan de andere kant een sneer te geven.
Uit Schuilen in de lente van Katrien Scheir
In de hoge bomen achter het ziekenhuis huist een roekenkolonie. Daar heb ik afgesproken met mijn vogelman. De roeken zijn actief en luidruchtig, het tegenovergestelde van de IC. Hun stemmen zijn onmiskenbaar, als kinderen die met kazous spelen. Hun zware kale bleke snavels lichten op in de zon. Waarin verschillen ze nog van hun neven de kraaien, vragen we elkaar. Vliegt een kraai niet net iets sierlijker, met die lange gespreide vingers aan het eind van die traag golvende vleugels? Zijn de vleugels van een roek niet wat breder en stomper? En lijkt zijn vliegen niet meer op roeien? De roeken huppen rond in de toppen van de nog kale bomen, of springen in een nest tot grote consternatie van de vogel die er al zit, ze vliegen weg of keren terug, ze schudden verleidelijk met staarten, vertellen elkaar luidkeels dingen die wij niet begrijpen.
Uit Drinkende ogen, vogels rondom van Caro Van Thuyne
Maar toch was het vandaag even slikken toen ik in de tuin kwam. Ik begin écht weer van voor af aan. Elke meter met een klein schepje loswoelen. Er zijn vast efficiëntere methodes, maar het voordeel is dat je zo alle regenwormen persoonlijk kan begroeten. Je moet er toch opnieuw weer een beetje een relatie mee opbouwen, met die grond.
Uit Moestuin overzicht 2021 van Anne Broeksma
Aanlegplaats 