Soms is het allemaal wat veel. Zoveel werk om te verzetten, zoveel rollen om op te nemen, zoveel dingen die je zou kunnen doen om een beter mens te worden. En dan die sociale media die ons lopen op te fokken. Laura Buelinckx overstroomt en steekt bij de ‘peut’ een monoloog af over hoe ze als moeder om de oren wordt geslagen met ongevraagd (maar door het ‘fucked up algoritme’ toch standaard geleverd) advies. “Zeg niet ‘huil niet’, maar zeg ‘huil maar zoveel je wilt, klein mensje’…” Philippe Diepvents kan nipt aan de vloek van de persoonlijke ontplooiing ontsnappen door zich te realiseren dat je niet meer dan papier en potloden nodig hebt om een oude kinderliefde weer op te rakelen. En voor wie toch nog enige druk van de socials voelt is daar Marita. Zij vermaakt zich met de aloude vijand van continue groei, pinterestproof learning curves en blijvend resultaat: de legpuzzel.
En mag je echt niet meer tegen een kind zeggen dat het niet moet huilen? Want ik huil zelf veel, en toch vind ik dat je soms mag zeggen dat het niet hoeft. Wanneer je bijvoorbeeld drie stappen verder zet en ze beginnen te wenen omdat je de volle dertig centimeter bent opgeschoven. Toch? TOCH? TOOOOOOOCH?
Uit: Boterhammen met smeerkaas van Het ministerie van hysterie
Even heb ik wel getwijfeld. Ik zag er tegenop: uitzoeken waar ze tekenles geven, me inschrijven, na het werk ernaar toe hollen. Maar toen besefte ik dat dat allemaal niet hoeft. Ik kon ook gewoon wat potloden en papier kopen. Het is niet omdat sociale media ons wijsmaken dat mensen
tegenwoordig niet ‘lopen’ maar wel ‘trainen voor een marathon’, dat ze geen cake bakken maar Instagram waardige glazuursculpturen bouwen, dat ze niet klussen maar eigenhandig designmeubels herstofferen, en ga zo maar door… dat dat ook voor ons hoeft te gelden.
Uit: Getekend door Philippe Diepvents
Het maken van een legpuzzel verloopt normaal gesproken in een bepaalde volgorde. Ik begin met de kantjes en daarna worden gedurende het leggen de puzzelstukjes in drie groepen ingedeeld: water en lucht, de groenvoorziening en overig. Deze methode werkte prima voor de eerste puzzel (Parijs) die ik deze week heb gemaakt. De tweede puzzel is echter een ander verhaal, deze is
namelijk met ‘smart cut technology’ gemaakt.
Uit: Legpuzzel van Marita’s overpeinzingen
Aanlegplaats 