‘Groeit u maar en doet u dat vooral op uw eigen manier,’ suggereren de bloggers in de week waarin het eindelijk lente wordt. Drie blogs over eigenzinnig denken. Met gefronst hoofd en zwaar gemoed, een glimlach van tevredenheid en een welgemeende fuck you.
Frank D’hanis Junior tast de eenzaamheid af, zoekt verhoudingen en nuance, van diepe wanhoop tot een uitgestrekt gebied waarin wijsheid kiemt en zich vertakt.
Gerbrand Bakker reflecteert over het schrijverschap en stelt dat hij na een aantal boeken te hebben geschreven steeds vaker gewoon z’n zin gaat doen en autonomer wordt.
Ten slotte raadt An Olaerts aan om af en toe te twijfelen en zo te porren aan al de menselijke pretentie en hardnekkigheid. Ze heeft het over artificiële intelligentie en het denken. Een blog die knettert. Het denken, ge kunt gij daar immers niet aan uit.
Op de eerste dag dat mijn jongen weer bij zijn mama is ga ik eten in een Indisch restaurant aan de zeedijk dat naar een bergketen genoemd is. De combinatie van het altijd haast lege restaurant en de pikdonkere kustlijn met het schijnbaar eindeloos doorlopende water geven me een schier bovennatuurlijk gevoel van eenzaamheid.
Uit: twijfelgeval van Frank D’hanis Junior
Ik geloof dat dat werkelijk zo werkt, dat je als schrijver in de loop der jaren steeds autonomer wordt. Of, anders gezegd, dat het je allemaal steeds minder kan schelen. En misschien moet ik niet ‘je’ schrijven, maar ‘ik’. Een debuut, vooruit, dat is iets om je druk om te maken. Alles is nieuw en spannend. Maar bij een vijfde boek is dat allemaal al aardig verdampt, los van succes, aandacht of verkoop.
Uit: personeelsfeestje van Gerbrand Bakker
Artificiële intelligentie neemt ons hele wezen over. Het enige wat ons binnenkort nog wordt gegund, is hulpeloosheid. Nieuwe diersoort worden wij: homo miserabilis miserabilis, met onnozele hoektandjes ook nog. Het is janken. Het is jiemeren. Want de kracht van ons gedacht is in gevaar. Wij dreigen onszelf te verliezen, aan software – en als we niet oppassen aan Chinese software.
Uit: de kracht van ons gedacht van An Olaerts
Aanlegplaats 