De terugkeer van de luchtschipbouwers (vangst #57)

Iedereen die jong was in de jaren zeventig en niet uit overtuiging met een Volga reed, herinnert zich nog de angst voor de Russen. Het was volop Koude Oorlog. Atoombommen stonden klaar in achtertuinen aan beide kanten van de ideologische grens. Maar het meest afschrikwekkende wapen van de communisten was toch de kussen vol opMeer lezen over “De terugkeer van de luchtschipbouwers (vangst #57)”

Met de volumeknop op 1 (vangst #53)

De drie blogposts die deze week door de havenmeester van dienst werden opgevist zijn odes. Een ode aan een vriendschap. Een ode aan 4’33’’ stilte. En een ode aan wilde dromen. In een ontroerend mooi stuk schrijft Martin Pulaski over Rita, een dierbare vriendin die is gestorven. In enkele beklijvende paragrafen schetst hij hoe waardevolMeer lezen over “Met de volumeknop op 1 (vangst #53)”

De dinsdag na blauwe maandag (vangst #50)

Families: we dragen ze altijd met ons mee. In de vangst van deze week spelen ze een grote rol. Soms op de achter- en soms op de voorgrond. Zoals in het echte leven, quoi. In een lillend stuk vol ingehouden woede deelt Anton Voloshin rake klappen uit aan politici van diverse pluimage, de Vlaamse volksaard,Meer lezen over “De dinsdag na blauwe maandag (vangst #50)”

De vangst van Jan Scheidtweiler (#47)

Het moeten niet altijd doortimmerde meningen of een gevatte reactie op het coronabeleid te zijn. Soms beleef je meer plezier aan een goed geschreven tranche de vie dan aan een indrukwekkend essay over Spinoza. Dat lijkt ook de insteek van de Sprekershoek te zijn. In zijn jongste blogpost weet blogger Erik zelfs van een writersMeer lezen over “De vangst van Jan Scheidtweiler (#47)”

Jan Scheidtweiler, het interview

Er zijn mensen met familienamen waarvan je hoopt dat ze het tot ambassadeur in veraf gelegen koninkrijken gaan schoppen. Jan Scheidtweiler heeft zo’n naam. Maar een brede interesse in economie en journalistiek voorkwam een schitterende carrière in de diplomatie en zorgde ervoor dat het Belgische corps zich in het buitenland met minder welluidende namen alsMeer lezen over “Jan Scheidtweiler, het interview”

De dag dat het zonlicht uit het koninkrijk verdween (vangst #46)

Omdat het de week is waarin de duisternis nog meer dan anders onze dagen kleurt, vond ik het moment opportuun om stukken te kiezen die baden in vrolijke tristesse. In een aangrijpend verhaal over zingeving, blikt Jan Devriese van deweekvandevriese terug op de tijd dat hij als gediplomeerde werkloze in de rij stond om zijnMeer lezen over “De dag dat het zonlicht uit het koninkrijk verdween (vangst #46)”

Van oude mannen, de dingen die voorbijgaan (vangst # 42)

Ook deze week verschenen er weer talrijke uitstekende artikels op de blogs in onze haven en voor de havenmeester betekent dit: ’l’embarras du choix.  Keuzestress te over.  Uiteindelijk weerhield ik drie stukken van drie mannen die nooit meer als jeune premier op de planken furore zullen maken . Maar achter de schrijftafel des te meer.Meer lezen over “Van oude mannen, de dingen die voorbijgaan (vangst # 42)”

De kunst van het ambachtelijk sterven (vangst # 39)

Nu de herfst haar vleugels uitslaat was de verleiding groot om enkel droefgeestige stukken op te nemen. Gelukkig zorgt de goddelijke An Olaerts voor voldoende tegengewicht. Zowel tegen de somberte als tegen het hokjesdenken. Ze neemt het in een stuk vol vrolijke weerhaken op voor het geïndustrialiseerd gekookte ei.  Samen met Ben trekken we naarMeer lezen over “De kunst van het ambachtelijk sterven (vangst # 39)”

De vangst van Han Soete (# 38)

‘Bozar is één van die instellingen die bewijzen dat wanneer de terreur ooit binnengebracht is, i.c. door Paul Dujardin, de chouchou van het Belgisch kapitalisme, die terreur niet meer weg te krijgen is. De tentoonstelling David Hockney wordt voorgesteld als een ‘dubbeltentoonstelling’, bovendien ‘2 voor de prijs van 1’ – net alsof een expositie gelijkMeer lezen over “De vangst van Han Soete (# 38)”

Han Soete, het interview

Han Soete werd in 1968 geboren in een sociaal geëngageerde familie en houdt nu al meer dan een halve eeuw de revolutionaire vlam brandende. Na zijn studie productontwikkeling was hij o.m medeoprichter van De Wereld Morgen en hoofdredacteur van Solidair, het maandblad van de PVDA. Sinds enkele jaren heeft hij zich volledig op fotografie toegelegd. Han isMeer lezen over “Han Soete, het interview”