Gaat 2024 het jaar worden dat ik de pen van Ingrid van der Graaf leerde kennen? Het is wonderlijk hoe ze me telkens vanaf de eerste paragraaf meekrijgt en me met haar ogenschijnlijk eenvoudige zinnen weet te ontroeren. Vorige keer had ik al opgemerkt dat haar stijl me aan die van Marja Pruis deed denkenMeer lezen over “De terugkeer van de charlatans (vangst # 171)”
Tag archief:Elke dag wel iets
Het jaar van de beer (vangst #144)
Het is niet iedereen gegeven om met een ongebonden blik naar de actualiteit te kijken en er iets origineels over te schrijven. Philippe Clerick kan dat. Sterker nog: vaak, vermoed ik, heeft hij nog gelijk ook. Na het ontslag van Connor Rousseau heb ik tientallen opiniebijdragen gelezen die ongeveer allemaal hetzelfde beweerden en er vooralMeer lezen over “Het jaar van de beer (vangst #144)”
Zaterdagnacht & maandagochtend (vangst # 72)
Net voor het begin van de zomervakantie werd ik geveld door covid. Nu ja geveld. Het was vooral zalig om zonder schuldgevoelens – met mijn hond aan mijn voeten – in bed te kunnen blijven liggen, omringd door boeken, tijdschriften en de betere blogs. Het was heerlijk vermeien in andere werelden – ook al blevenMeer lezen over “Zaterdagnacht & maandagochtend (vangst # 72)”
Een poging tot dagboek
Een poging tot dagboek, noemt ze het. Zonder pretentie. Voor mezelf, in de eerste plaats. Bijhouden dagelijkse routine. Eten, drinken, slapen. Ziek, gezond. Feiten, meningen, kattebelletjes. Vallen en weer opstaan, zeker? Maar dan wel in een heerlijke stijl, drijvend op ritme en zelfrelativering. Na de verbouwingen in zijn kop (haar man had een hersentumor) beginnen we volgende week metMeer lezen over “Een poging tot dagboek”
De vangst van An Leenders (#55)
Hoppen van blog naar blog, van woord naar woord, van wereld naar wereld en proeven van al het literaire lekkers. Het is heerlijk vertoeven in De Haven van Aanlegplaats. Wat een rijkdom! Kiezen is in dit geval dan ook verliezen. Maar als het echt moet, hier mijn drie favorieten. Maar ga vooral zelf ook eensMeer lezen over “De vangst van An Leenders (#55)”
De vangst van Han Soete (# 38)
‘Bozar is één van die instellingen die bewijzen dat wanneer de terreur ooit binnengebracht is, i.c. door Paul Dujardin, de chouchou van het Belgisch kapitalisme, die terreur niet meer weg te krijgen is. De tentoonstelling David Hockney wordt voorgesteld als een ‘dubbeltentoonstelling’, bovendien ‘2 voor de prijs van 1’ – net alsof een expositie gelijkMeer lezen over “De vangst van Han Soete (# 38)”
Aanlegplaats 