Verkiezingskoortsrood en kiespotloodrood. Schaamrood van uitslag en uitslagen. Het Rode Gevaarrood. Verliefde blos- en rozenrood, rode oortjesrood, rooie cijfersrood, roodborstjesrood, rode loperrood. Bordeauxwijnrood en roestrood,het vuur van de wingerd in de herfst. Vergoten bloed dat drupt en drupt, wat een rood is dat precies en waarvoor dient het? Mark Reugebrink duidt waarom de AfD (extreemMeer lezen over “Stem Leven (vangst #190)”
Tag archief:Sarah De Garuwe
Elk zijn eigen weg (vangst #143)
Van literatuur verwacht ik meer dan simpel vermaak, verwacht ik de confrontatie met het leven zelve. En daar hoort ook het diep emotionele bij. Aan het woord is Caro Van Thuyne, die op 16 november haar nieuwe boek, Bloedzang, voorstelde. Dat hebben we deze ochtend nog niet uitgelezen, maar haar meest recente blogpost natuurlijk wel.Meer lezen over “Elk zijn eigen weg (vangst #143)”
De grauwe gekheid
Misschien is het overcompensatie voor haar familienaam. Misschien ook niet. In elk geval, voor wie proza schrijft als Ze zag eruit als zo’n Parijse absintdrinkster op Montmatre; met een lang en uitgemergeld gezicht, donker omwalde ogen, en buiten de lijntjes gestifte lippen. Haar mond had de kleur van verlangen, haar wangen die van lang verloren lust. HaarMeer lezen over “De grauwe gekheid”
De vangst van Christophe Vekeman (vangst # 60)
Graag haal ik drie namen uit mijn fuik van mensen die erin geslaagd zijn om mijn kalme vooroordeel dat bloggers louter lieden zouden wezen die zich in de moderne tijd en bij uitbreiding het leven voelen als een vis in helder water vakkundig weerleggen. Ik hou van schrijvers die voortdurend dreigen te verdwalen in datMeer lezen over “De vangst van Christophe Vekeman (vangst # 60)”
In de boomhut, aan het raam (vangst #6)
Weg, willen we. En hoe langer het niet mag, hoe meer we het willen. Hoe minder we durven verzuchten dat we eigenlijk liever thuis waren gebleven. Hier, bij Aanlegplaats, voelen we ons eerder aankomstplaats dan vertrekhal, en toch. Ook hier wordt gesmacht, ook hier wordt – zij het enkel binnensmonds – gevloekt. Weg dan maar.Meer lezen over “In de boomhut, aan het raam (vangst #6)”
