Ah, de lente! Seizoen van hoop en goede voornemens die – eindelijk – een beetje in actie worden omgezet. Aan de einder gloort alweer de duisternis, maar eerst is er leven en liefde. Viktor Frölke schreef daar een gedicht over (tip: luister naar zijn voordracht!), en Marijke Cornelis en Els Claessens raakten in een knoopMeer lezen over “Verschlimbesseren (vangst #223)”
Tag archief:marijke cornelis
Focus u op de last (vangst #216)
Niets wat ons zo scherp naar het leven laat kijken als de dood. Marijke Cornelis ziet helder de familiebanden op een afscheid terwijl ze nadenkt over verlies. Ook Sarah De Grauwe mijmert over sterfelijkheid in het ‘universum van verval’, haar tweede thuis, de Westhoek. In deze context van meedogenloze tijd komt Vitalski met een verrassendMeer lezen over “Focus u op de last (vangst #216)”
Onze vrouw bij de droogkuis & andere verhalen (vangst #210)
Al van zolang ik mij kan herinneren heb ik een zwak voor grappige vrouwen met een grenzeloze verbeelding. En kijk: zonder dat ik er doelbewust naar zocht, heb ik deze week drie verhalen van schrijvende vrouwen uitgekozen die de lichte toon niet schuwen. Suzanne Brink dagdroomt een eind weg over de voor- en nadelen vanMeer lezen over “Onze vrouw bij de droogkuis & andere verhalen (vangst #210)”
Kijken (vangst #184)
Une starlette à avenir prometteur, zo voelde de jonge Merel de Vilder Robier zich in het gezelschap van haar flamboyante – en nu overleden en met weemoed en liefde bezongen oom D. Une starlette? Dat moet een geinternaliseerde male gaze zijn, en tegen die blik trekt Caro van Thuyne moedig ten strijde. Onze steun heeftMeer lezen over “Kijken (vangst #184)”
Het wiebelt (vangst #169)
Het leven is wiebelig, wiebelie-wobbelie wiebelig. Wij zijn wiebelig. We worden uit bed gespoeld, kunnen niet vermoeden wat komt, raken onszelf een beetje kwijt. En wiebelen voort. We verliezen stukjes van onszelf: als we weggaan, als anderen weggaan. Eenzaamheid. Nieuwe stukjes zullen zich aandienen, als water dat over de kant klotst. We forceren niets. WeMeer lezen over “Het wiebelt (vangst #169)”
IJsta-ha-haaart! (Vangst #148)
De reden dat ik van seizoensdepressies houd? Ze leveren goede stukjes op. Deze week verplaatsen we lucht en bladeren met Marijke Cornelis, steken we de haard aan met Gerhard Bakker en zorgen we voor trauma’s bij Bene Van Eeghem. Ik kan niet wachten op de lente, maar eerst: “Ik wil ijstaart! Ik wil ijsta-ha-haaart!” WijMeer lezen over “IJsta-ha-haaart! (Vangst #148)”
Wanneer is iets zichzelf? (vangst # 82)
Soms fonkelt de herfsttrompet al aan de horizon. Bladeren krullen, verschrompelen, vergelen. De sapstroom wordt slomer. Tom Wouters, een van de bloggers in deze vangst, zoekt al een poos een rijmwoord op herfst. Doctorandus P is daar in geslaagd: ‘Driewerfst hoera.’ Sommigen vinden de herfst een treurig seizoen waarin alles oud wordt, vervalt en tenslotteMeer lezen over “Wanneer is iets zichzelf? (vangst # 82)”
Langs achter gepakt (vangst #78)
Twee onlangs aangemeerde schepen op Aanlegplaats ontmoeten in deze vangst een zeer ervaren blogger. Samen voorzien ze ons van nieuwe perspectieven, frisse inzichten en stof tot nadenken. Niet over Grote Menselijke Gevoelens deze keer, nee, het overkoepelend thema betreft een zeer specifieke gewaarwording: langs achter besprongen worden door een dier. Of de aanval komt vanuitMeer lezen over “Langs achter gepakt (vangst #78)“
Aanlegplaats 