Ter voorbereiding van gedwongen familiereünies met luid getaterwater en geleuk, trauma’s onder de mat geveegd en eten wat de doofpot schaft, kleffe vla en opvulblabla die angstvallig moet vermijden dat de bomma racistische liedjes begint te zingen na haar derde glas, schenken wij u ideeën over de taal en het weefsel. Interessante weetjes, handige tips,Meer lezen over “Gaten stoppen is verleden tijd (vangst #252)”
Tag archief:Verwoede Noten
We zullen ons in stilte bezighouden (vangst #204)
Januari is de maand van de herinnering. Ik hoef er mijn blog maar op na te slaan. Vele stukjes schreef ik rond deze tijd die het (meestal verre) verleden als onderwerp hebben. Ik heb daar verklaringen voor gezocht en ook gevonden, de een wat plausibeler dan de andere. Ik laat het op heden maar liever bij deMeer lezen over “We zullen ons in stilte bezighouden (vangst #204)”
De kale kwetsbare realiteit (Vangst #178)
In het diepst van onze gedachten willen wij bloggers allemaal influencers zijn, mensen met een mening of een verhaal dat ertoe doet. Je naar de keel grijpt. Het is een vak dat al lang bestaat. Het stuk van Marc Kregting gaat ergens helemaal anders over (kunst, collaboratie, Moortgat – leest u dat zeker ook), maarMeer lezen over “De kale kwetsbare realiteit (Vangst #178)”
Mensen en hun slimme apparaten (vangst #114)
Qué será, será. Whatever will be, will be. Een lastige oorwurm voor controlefreaks. Ondanks beheersbare apps en meetmachines glipt er nog steeds van alles van tussen. Mark Nankman fantaseert over toekomstige spiegels die afspraken met de kapper regelen, spiegels die zijn petje te boven zullen gaan. Registreert een hartslagmeter ook de grote glimlach? vraagt DavidMeer lezen over “Mensen en hun slimme apparaten (vangst #114)”
Verwoede noten
Kent u Gerrit Krol (1934 – 2013) nog? Romancier, essayist en IT-er. Een van de eerste IT-ers bovendien, uit de tijd dat mainframes nog hip waren en programmeurs mysterieuze wezens met speciale krachten. Verwoede Noten baat een beetje in dezelfde sfeer, en geen toeval – de schrijver ervan is ook IT-er. Soms moet een mens brekenMeer lezen over “Verwoede noten”
Gedaan met de valse versies van onszelf (vangst #61)
Oh, een man uit één stuk te zijn! Iemand om op te bouwen, volledig in het reine met zichzelf, betrouwbaar en voorspelbaar. Aan ons is het niet besteed. Wij zijn elke week iemand anders. Onze bloggers ervaren ze wel, de geneugten van het overboord gooien van valse identiteiten. Marita gaat lekker niet terug naar kantoor,Meer lezen over “Gedaan met de valse versies van onszelf (vangst #61)”
Het leven, een zucht (vangst # 29)
Kinderen. Minstens zolang ze bij je wonen maken ze een groot deel van je leven uit. En dus ook van de stukjes die ouders schrijven, tussen het verversen van pampers door – Joachim Stoop viert de komst van zijn tweeling – of netjes getimed tussen de ritjes naar en van allerlei verplichtingen – in VerwoedeMeer lezen over “Het leven, een zucht (vangst # 29)”
Loslaten, dat mannengedoe! (vangst #21)
Niets zo opwindend als een man die de regels en gewoonten van het patriarchaat aan zijn laars lapt. Zij kunnen ons krijgen! Voor hen laten we onze deur op een kier staan. Zij belanden in onze armen. We vangen hen, nog voor ze beseffen dat ze kunnen vallen. Kijk, zij nemen tenminste de tijd. MarkMeer lezen over “Loslaten, dat mannengedoe! (vangst #21)”
In de boomhut, aan het raam (vangst #6)
Weg, willen we. En hoe langer het niet mag, hoe meer we het willen. Hoe minder we durven verzuchten dat we eigenlijk liever thuis waren gebleven. Hier, bij Aanlegplaats, voelen we ons eerder aankomstplaats dan vertrekhal, en toch. Ook hier wordt gesmacht, ook hier wordt – zij het enkel binnensmonds – gevloekt. Weg dan maar.Meer lezen over “In de boomhut, aan het raam (vangst #6)”
Aanlegplaats 