Aan Tom Wouters

Dit is de zesde brief in de derde ketting van Flessenpost. Dirk van Boxem schreef aan Anne Broeksma die aan Sylvie Marie schreef, die aan schrijverskoppel Nele Bruynooghe en Wieland Heymans van zacht bruTaal schreef, die aan de bouwfirma van Tom Wouters schreef, die weer aan Vincent Merckx schreef. Hij schrijft nu terug. Beste Tom, Ik moet deze brief beginnen met een bekentenis.Meer lezen over “Aan Tom Wouters”

Kijken (vangst #184)

Une starlette à avenir prometteur, zo voelde de jonge Merel de Vilder Robier zich in het gezelschap van haar flamboyante – en nu overleden en met weemoed en liefde bezongen oom D. Une starlette? Dat moet een geinternaliseerde male gaze zijn, en tegen die blik trekt Caro van Thuyne moedig ten strijde. Onze steun heeftMeer lezen over “Kijken (vangst #184)”

De vangst van An Olaerts (vangst #167)

Laatst ging het in een gesprek over Amélie Nothomb. Dat ze géén live interviews geeft, alleen aan de telefoon. En dat ze niet wil dat iémand foto’s van haar neemt. Lukraak! Uit een invalshoek die er geen is, of gewoon de verkeerde. En hoe marketeers van de uitgeverij bewonderaars uit het publiek moeten verzoeken hunMeer lezen over “De vangst van An Olaerts (vangst #167)”

Er moet just niks (vangst #157)

Deze week serveren wij u blogs die op het eerste zicht niets met elkaar gemeen hebben.Droogjes somt Caro Van Thuyne op wat er allemaal van de ander moet. De lijst is taai en lang. Met als ondertoon de dooddoener ‘doe maar al gewoon’. Wat zou er gebeuren als al dat moeten vervangen wordt door ‘willen’?Meer lezen over “Er moet just niks (vangst #157)”

Elk zijn eigen weg (vangst #143)

Van literatuur verwacht ik meer dan simpel vermaak, verwacht ik de confrontatie met het leven zelve. En daar hoort ook het diep emotionele bij. Aan het woord is Caro Van Thuyne, die op 16 november haar nieuwe boek, Bloedzang, voorstelde. Dat hebben we deze ochtend nog niet uitgelezen, maar haar meest recente blogpost natuurlijk wel.Meer lezen over “Elk zijn eigen weg (vangst #143)”

Zachtheid bij de cornervlag (vangst #110)

Deze week vingen we wonderschone teksten die smeken om een zachte maatschappij. Johan De Crom viert het feit dat Engelse tv-presentator en voormalig voetballer Gary Lineker van leer trekt tegen het strenge asielbeleid van zijn land. En dat wil wat zeggen, want het was dezelfde Lineker die ruim drie decennia eerder zijn hart bruut aanMeer lezen over “Zachtheid bij de cornervlag (vangst #110)”

De vangst van Kristien De Wolf (vangst #94)

Mark Verstraelen is vier decennia boekhandelaar geweest. Nu is hij voltijds echtgenoot, vader, zorgvader. Niets menselijks is hem vreemd, bijna alles verwondert hem. Soms zegt hij: ‘Sjongesjongetoch’. Zijn stukjes illustreren perfect waarvan ik hou in literaire blogs. Ironie en kwetsbaarheid gaan bij elk stuk hand in hand. Er wordt erg goed geobserveerd. De verwondering zegeviert opMeer lezen over “De vangst van Kristien De Wolf (vangst #94)”

Seks duurt langer in blogs (vangst #93)

Aanlegplaats – en de blog in het algemeen – is geen topsport. De waan van de dag trekt aan ons voorbij. Liever de losers dan de champions. Eerder dan een knuppel in het hoenderhok, werpen wij een hoen in het wapendepot. Nieuwsgierig, kwetsbaar en een beetje misplaatst – dat zijn wij. Geen verrassing dus, datMeer lezen over “Seks duurt langer in blogs (vangst #93)”

Doorhangen, ontrollen en losgooien (vangst #86)

Controle, gewrichten, kinderen. Eventuele bedenkingen. We moeten ze leren loslaten. En dat is niet altijd gemakkelijk. Dat vergt oefening. Zelf heb ik een mannetje, specifiek voor de nekpartij. “Ontspannen! Niet nadenken! Denk aan je ademhaling!” Anderhalf uur lang laveloos bevelen opvolgen en hup, met een schouderklop weer het systeem in. Veerkracht noemen ze dat. OokMeer lezen over “Doorhangen, ontrollen en losgooien (vangst #86)”

De vangst van Katrien Scheir (vangst #69)

Laatst postte Margot Vanderstraeten op facebook een citaat van de Nobelprijswinnende gedragsonderzoekende zoöloog Konrad Lorenz uit 1983: ‘Vele denkers hebben reeds ingezien dat vernietiging van het milieu én vernietiging van de cultuur hand in hand gaan. De afbraak van het menselijke wordt echter maar weinig beschouwd als een ziekte; slechts weinigen – op Aldous HuxleyMeer lezen over “De vangst van Katrien Scheir (vangst #69)”